شب ِ عروسی ِ تو و شب عزای این دله

هر کسی از راه می رسه ، شیرینی و گل میاره

اما فقط چشمای من ، شبیه ابرا می باره

من گل نمیْفْرستم برات ‍‍، شاید یه چیز یادت بیاد

شب ِ تولد منه ، زندگی مو دادی به باد

بگو چی کم داشتم از اون ، که پا گذاشتی رو دلم

من مگه خوبت نبودم ، یا کمتر از اون خوشگلم

تو شاد و خندونی ولی ، من گریون ِ خاطره ها

این غریبه بگو کیه ؟ قرار گرفته بین ما

نگو که تقصیر تو نیست ، که دل ِ من خون ِ ازت

عروسک تازه ی تو ، هیچی نمی دونه ازت

حالا منم مثل همه ، یه دسته گل تو دستمه

همرنگ ِ بی وفاییات ، هدیه قلب خستمه

گلای سرخ ِ عاشقی ، نسترن ِ سفید شدن

تو قلب ِ من ستاره هات ، خاموش و ناپدید شدن

عجب زمونه بی وفاست ، اینجا همه می شناسنم

هیشکی نمی پرسه چرا؟ پیرهن عشق نیست به تنم